KLASYKI PRL. CZ. 27 – CHLEB W „JAJKU” Z KONCENTRATEM POMIDOROWYM

Zanim powszechne się stały tosty na śniadanie, triumfy święcił chleb maczany w jajku. Jajka roztrzepywano z mlekiem, a następnie maczano w tym kromki chleba. Następnie smażono na złoto z obu stron. Czasem, gdy usmażyła się już jedna strona, układano plaster żółtego sera, który się rozpuszczał, zanim przysmażyła się druga strona. Jednak wersja podstawowa była najlepsza. Kromek nie smarowano ketchupem, bo wtedy nie był tak powszechny. Tą rolę spełniał koncentrat pomidorowy. Prosto ze słoika lub lekko rozcieńczony wodą. Należałem do tych, którzy wcinali koncentrat prosto ze słoika. Przez lata myślałem, że tylko u mnie w domu tak się jadało. Okazało się, że chleb w jajku był w PRL powszechny w innych domach. Nawet te kromki miały swoje nazwy – Pijani Rycerze, a na Opolszczyźnie to armerittry. Pamiętam też kromki chleba, które były obtaczane w jajku, a następnie panierowane w tartej bułce. Było to dla mnie dziwne połączenie – pieczywo panierowane w pieczywie, ale kuchnia PRL nie takie cuda wymyślała. Jak zrobić wersję roślinną? Tu pojawia się idealna mąka do panierowania, a mianowicie z ciecierzycy. Daje chrupkość i w połączeniu z kurkumą (dla koloru) i solą kala namak (dla jajecznego smaku), tworzy idealne combo do tego dania.

SKŁADNIKI:

– 80 g mąki z ciecierzycy
– 250 g mleka owsianego bez cukru
– szczypta kurkumy
– ½ łyżeczki soli kala namak
– kromki dowolnego pieczywa
– olej do smażenia

WYKONANIE:

– w głębokim talerzu lub misce, wymieszać mąkę, sól i kurkumę
– dodać mleko i dokładnie wymieszać (najlepiej trzepaczką), by nie było grudek
– maczać kromki i smażyć na patelni na rozgrzanym tłuszczu, na rumiano z obu stron
– klasycznie posmarować koncentratem pomidorowym lub katchupem