Patrick Shiroishi & Piotr Kurek – Greyhound Days

Zderzenie ekspresji.

I tylko tak sobie myślę, ile trzeba by na sobie mieć emocjonalnego betonu, żeby ta muzyka nie dotarła do wnętrza słuchającej osoby. Rzecz nawet nie w tym, że się dwóch wybitnych oryginałów zebrało i nagrało przejmującą muzykę, choć też, ale przede wszystkim mamy oto kolejny przykład ze świata dźwięków, który szansą jest na wytworzenie autentycznego dobra, a minimalnie – podniesienia na duchu. Sprawcami tegoż są Patrick Shiroishi & Piotr Kurek zaproszeni w Dniu Świstaka roku 2024 do BBC Radio 3, co dało początek ich współpracy.

Współpracy zmierzającej do zderzenia ekspresji, co przerodzić się ma w dialog. Przestrzeń wytworzona na płycie jest przecież efektem mocno odrębnych głosów. I autorskich. Obaj powinni być dobrze znani chociażby z powodu skupienia jakiego wymaga ich twórczość. Tego samego wymagać będzie od was „Greyhound Days” oferująca wolno rozwijające się tematy, cudnie impresjonistyczne formy i naprawdę dużo liryzmu. Za ten ostatni odpowiedzialność spada na saksofon Shiroishiego.

Greyhound Days by Patrick Shiroishi & Piotr Kurek

Można uznać dwa pierwsze utwory („Ceilings” oraz „Shadows”) jako rodzaj wstępu, rozgrzewki nawet. Początkowy rozjazd obu światów szybko mija dając w zamian artystyczny dialog. Umiejętności obu są na tyle wysokie, że nie ścigają się ze sobą, a słuchają uważnie. Każdy stawia swoje wyraźne akcenty. Natomiast w „Days” bramy raju stają otworem. Muzyka dostaje zwiewności, fraza saksofonu przechodzi w trzepot, a cyfrowe pianino dodaje płynności. „Now I`m Broken Into” z kolei jest bardzo czułym, kruchym wręcz utworem z wysoką zawartością melancholii. Dramatyzm prowadzony jest doprawdy na cienkiej granicy między nerwowością a znużeniem, do którego nigdy nie dochodzi.

Początek „Breath, Held” daje do myślenia nad procesem twórczym. Artyści zaczynają od szkicowania ram utwory, by z czasem zagęścić treść wypełniając je szczelnie. W przypadku akurat tego utworu wprowadzona zostaje dodatkowo senna aura pozwalająca dodać te kurkowe niesamowitości. W „Aerials” zagęszczenia jest dużo mniej i wrażenie nieskończonej przestrzeni jest silne. „Greyhound Days” to ten rzadki przypadek, gdy można ukoić zmysły. Zaczerpnąć spokoju z pogranicza ambientu i jazzu, wzruszyć się nawet. Od czasu do czasu wydaje się to niezbędne.

Mondoj 2025

Bandcamp: https://shiroishikurek.bandcamp.com/album/greyhound-days
FB Mondoj: https://www.facebook.com/mondoj.org

Artykuł Patrick Shiroishi & Piotr Kurek – Greyhound Days pochodzi z serwisu Nowamuzyka.pl.