![[materiały dodatkowe] ✏](https://pantabletka.pl/wp-content/uploads/2025/03/Bez-nazwy-3-blog-super-oferta.png)
Kilbourne – If Not To Give A Fantasy
Hard core z przymrużeniem oka. Kiedy w 1990 roku Marc Knauer wymyślił hard core techno, serwując pionierski utwór „We Have Arrived” pod pseudonimem Mescalinum United, wydawało Artykuł Kilbourne – If Not To Give A Fantasy pochodzi z serwisu Nowamuzyka.pl.
Hard core z przymrużeniem oka.
Kiedy w 1990 roku Marc Knauer wymyślił hard core techno, serwując pionierski utwór „We Have Arrived” pod pseudonimem Mescalinum United, wydawało się, że brutalna i agresywna muzyka spodoba się tylko facetom. Tymczasem okazało się, że i wśród kobiet nie brak producentek, chętnych do eksperymentowania z ekstremalnie szybkimi i twardymi bitami. Była to choćby Miss Djax w Holandii oraz Liz’N’Eliaz we Francji. Obie szybko zyskały kultowy status, królując na imprezach zaludnianych przez ogolonych na zero fanów gatunku, w rodzaju legendarnego Thunderdome’a.
Dziś nie jest inaczej: jedną z najbardziej szanowanych producentek na scenie hard core techno jest Ashe Kilbourne z Nowego Jorku. Didżejując i produkując muzykę od połowy minionej dekady, dała się poznać z awanturniczych setów i niestandardowych nagrań, poszerzających gatunkowe ramy. Nic więc dziwnego, że grała już w Tresorze, a o jej występ upomniał się nawet Boiler Room. Kilbourne nagrywa dla różnych wytwórni, ale ma też własną. I to właśnie nakładem Hammerhead ukazuje się jej debiutancki album.
If Not To Give A Fantasy by kilbourne
Już od pierwszych dźwięków amerykańska producentka stawia na mocną energię. Niosą ją przede wszystkim szybkie bity o przesterowanym brzmieniu („Loon Call”), ale też acidowe loopy („Double BBL”) czy przetworzone głosy („Honecrisp”). Kilbourne potrafi również pomysłowo zażartować – oto w „Bald Boys” cytuje aktorkę Patti Harrison, która krzyczy „I hate bald boys! I can’t stand bald boys!”. Największe wrażenie robi tu utwór „Deer Stomps Its Hooves In Warning”, w którym jest miejsce nie tylko na ekwilibrystkę bitami, ale też trance’owe arpeggio i dowcipny field recording.
Te siedem nagrań pokazuje, że Ashe Kilbourne chce pozostać wierna kanonowi hard core techno i utrzymuje swe nagrania w minimalistycznych ryzach. Potrafi jednak popuścić wodze fantazji – i wtedy rozbrzmiewa najciekawsza muzyka. Chciałoby się posłuchać całej płyty z takimi zawadiackimi utworami, jak wspomniany „Deer Stomps Its Hooves In Warning”. Być może kiedyś taki album powstanie, bo amerykańską producentkę stać na innowacyjne podejście do gatunku. Potraktujmy więc „If Not To Give A Phantasy” jako rozbieg do bardziej rozbudowanego wydawnictwa.
Hammerhead 2025
Artykuł Kilbourne – If Not To Give A Fantasy pochodzi z serwisu Nowamuzyka.pl.
